Ətraflı məlumat ― Azerbaycan

Urticarial vasculitis uzun müddətli və ya təkrarlanan pətək epizodları ilə müşahidə olunan nadir bir vəziyyətdir. Dəri əlamətləri xroniki pətəklərə bənzəsə də, onlar özünəməxsusdur, çünki pətəklər ən azı 24 saat ərzində qalır və solduqdan sonra tünd ləkələrə səbəb ola bilər. Çox vaxt səbəbi məlum deyil, lakin bəzən müəyyən dərmanlar, infeksiyalar, otoimmün xəstəliklər, qan xəstəlikləri və ya xərçənglər bu vəziyyəti tetikleyebilir. Bəzi tədqiqatlar hətta onun COVID‑19 və H1N1 qripi ilə əlaqəli olduğunu göstərir. Urticarial vasculitis həmçinin əzələlər, böyrəklər, ağciyərlər, mədə və gözlər kimi orqanları da təsir edə bilər. Müəyyən bir toxuma müayinəsi diaqnozu təsdiqləyə bilər, lakin bu həmişə zəruri deyil. Müalicə adətən antibiotiklər, dapsone (dapson), colchicine (kolxisin) və ya daha yüngül hallarda hydroxychloroquine (hidroksiklorokin) ilə başlanır. Daha ağır hallarda methotrexate (metotreksat) və ya kortikosteroidlər kimi immun sistemi basan dərmanlar tələb oluna bilər. Son zamanlarda bioloji müalicələr – rituximab, omalizumab, interleukin‑1 inhibitorları – çətin hallarda ümid vəd edir.
Urticarial vasculitis is a rare clinicopathologic entity that is characterized by chronic or recurrent episodes of urticarial lesions. Skin findings of this disease can be difficult to distinguish visually from those of chronic idiopathic urticaria but are unique in that individual lesions persist for ≥24 hours and can leave behind dusky hyperpigmentation. This disease is most often idiopathic but has been linked to certain drugs, infections, autoimmune connective disease, myelodysplastic disorders, and malignancies. More recently, some authors have reported associations between urticarial vasculitis and COVID-19, as well as influenza A/H1N1 infection. Urticarial vasculitis can extend systemically as well, most often affecting the musculoskeletal, renal, pulmonary, gastrointestinal, and ocular systems. Features of leukocytoclastic vasculitis seen on histopathologic examination are diagnostic of this disease, but not always seen. In practice, antibiotics, dapsone, colchicine, and hydroxychloroquine are popular first-line therapies, especially for mild cutaneous disease. In more severe cases, immunosuppressives, including methotrexate, mycophenolate mofetil, azathioprine, and cyclosporine, as well as corticosteroids, may be necessary for control. More recently, select biologic therapies, including rituximab, omalizumab, and interleukin-1 inhibitors have shown promise for the treatment of recalcitrant or refractory cases.

35 yaşlı kişi, 15 günlük anamnezində oynaq ağrıları ilə birlikdə, hər iki bud və ayaqda parlaq qırmızı, ağrılı səpgilərlə müraciət etmişdir. Döküntü görünməzdən bir həftə əvvəl sidik yollarının infeksiyası olub. Dərisində bud və ayaqlarının hər iki tərəfində bir neçə zərif, üzükvari, qismən ağarmış, qırmızı lövhələr var idi. Ona yuxusuzluq yaratmayan antihistaminik (fexofenadine) ilə birlikdə bir həftə ərzində oral prednisolone (40 mg/gün) verildi. Bir həftə ərzində bütün döküntülər tamamilə yox oldu. Növbəti 6 ay ərzində müntəzəm müayinələr zamanı səpgilər görülmədi.
A 35-year-old man came in with a 15-day history of bright red, painful rashes on both thighs and legs, along with joint pain. He had a urinary tract infection for a week before the rash appeared. His skin showed several tender, ring-shaped, partially blanchable, red plaques on both sides of his thighs and legs. He was given oral prednisolone (40mg/day) for a week along with a non-drowsy antihistamine (fexofenadine). Within a week, all the rashes disappeared completely. There were no more rashes during the next 6 months of regular check-ups.